iyidir. yine de delirmekten korkmalı insan.
bir vakitler üstadın, o zamanlarki son kitabının söyleşisinde söylediği cümle. kendisine neden yazma eylemini seçtiğini soranlara cevap olarak sunduğu.
yazma eyleminin seçilebilen bir şey olduğunu sananlara atılmış bir tokat olmasına karşın, kimsenin yüzünün kızarmadığı bir delilik cümlesi. delirmişliğin ispatı bir nevi.
zira, insan delirmekten korkmalı. zira, insan kendini öldürmekten korkmalı. zira, insan kendini yakmaktan korkmalı. insan, kendinden korkmalı. insan, kendini kendinden korumalı.
mutsuzluklarınıza baksanıza bir kereliğine. mutsuzluklarımıza baksak ya bir kereliğine. hepsinin annesi biziz. babaları belli olmasa da. hepsi bizim piçlerimiz. hepsi ama. her biri.
delirmekten korkmalı insan. evet. delirmekten korkmalı. mukayyet olmalı aklına. aklını korumalı bir takım uğraşlarla. meşgul etmeli zihnini... öğretmen olmalı mesela. ya da doktor.
aklı ile alter egosu arasına bir şeyler sıkıştırmalı. tanrı'yı koymalı mesela o araya. her hangi bir siyasi akımı. etnik kökeni. tuttuğu takımı... o araya bulduğu her şeyi tıkmalı. her şeyi ama.
zira, delirir insan. zira, kendisine zorla giydirilen tüm deli gömleklerini yırtar. bileklerini keser. kendini asar. onlarca amfetamin içer... hiçbirini kaldırmaz. kusar.
kendini kusar insan.
ve delirir.
delirirse akıllılar rahatsız olur. delirirse, aklına mukayyet olanlar tedirgin olur. kimsenin işine gelmez bu durum. hiç kimsenin hem de.
bu yüzden, delirmekten korkmalı insan. ve kendini korumalı. en çok da kendinden.
yine de delirmek iyidir.